Griekse olijfoliezeep

Griekse olijfoliezeep

Een Grieks bedrijf dat inmiddels al meer dan 60 jaar bestaat, maakt zeer zuivere olijfoliezeep, zonder enige kunstmatige toevoegingen, kleurstoffen of chemische substanties. De enige toevoegingen aan deze authentieke Griekse zeep zijn zout, water en soda.

Ideaal bij een droog huidtype!

Volgens Agno is deze Griekse zeep zo goed dat er ook vlekken mee verwijderd kunnen worden uit kwetsbare stoffen als bijv. zijde. Maar tevens zo neutraal dat de zeep ook zeer geschikt is om de hond eens een goede wasbeurt te geven.

Wie had kunnen denken dat een stukje Griekse olijfzeep zo veelzijdig kon zijn

De geschiedenis van de olijfoliezeep

Er wordt gezegd dat, in de tijd dat zeep nog niet was uitgevonden, de oude Egyptenaren zich insmeerden met olijfolie wanneer zij zich wilden reinigen. De olijfolie bleef plakken aan het vuil, waardoor het van de huid afgeschraapt kon worden. Andere oude volkeren in Mesopotamië voegden soda toe aan olijfolie en ontdekten op deze manier de eerste zeep.

Olijfolie wordt al duizenden jaren gebruikt voor het maken van zeep. Olijfolie, net als alle andere vetten of oliën, verandert in zeep na toevoeging van loog, vergelijkbaar met soda. Gedurende de volgende eeuwen werd het proces om zeep te maken van olijfolie verbeterd; er werden verschillende oliën gemengd met de olijfolie en andere toevoegingen, zoals algen en mineralen werden gebruikt.

Een fabriek waar zeep gemaakt werd van olijfolie werd geopend in Marseille in de 6e eeuw en in de loop van de tijd volgden er meer fabrieken in Genua, Lissabon en Constantinopel (het latere Istanbul). De kwaliteit van deze zeep was niet blijvend. Pas in 1792, door het gebruik van een proces ontwikkeld door een Franse scheikundige, bleef de puurheid en de kwaliteit van de zeep van kracht.

Het gevolg van deze ontdekking was dat de Franse regering een patent uitriep over de zeep, “Savon de Marseille” (zeep van Marseille), er op deze manier voor zorgend dat alle zeep gemaakt werd volgens deze fabricage. Alleen de zeep die op deze manier gefabriceerd werd kreeg een certificaat van puurheid.

De zeepfabrieken in Marseille exploiteerden de olijfproductie in de Provence, Frankrijk voor de fabricage. Maar als gevolg van rampzalige olijfoogsten in Frankrijk aan het eind van de 17e eeuw, kwamen de Franse kooplui naar Kreta op zoek naar olijfolie, waarmee ze de fabrieken in Marseille konden bevoorraden. Kreta was in die tijd echter al bezet door het Ottomaanse Rijk.

Gedurende de 18e eeuw verdubbelde de export van de hoeveelheid olijfolie van Kreta. De kwaliteit van de geëxporteerde olijfolie was instabiel, en voor het grootste deel van de 18e en 19e eeuw werd de olijfolie uit Kreta door Europese beoordelaars alleen goedgekeurd voor het maken van zeep. De kwantiteit en de kwaliteit van de Kretenzer olijfolie had verbeterd kunnen worden door geraffineerde technieken en een verbeterde Ottomaanse administratie. Omdat de markt voor de olie hoofdzakelijk voor de zeepfabrieken was, was er geen economische impuls voor verbetering en werden zelfs de grove fabricagetechnieken als voldoende beschouwd.

Hoewel de zeep, die van olijfolie gemaakt werd, bekend was als de zeep van Marseille, was voor het grootste gedeelte van twee eeuwen een groot deel van de industrie die olijfzeep fabriceerde afhankelijk van de olijfolie van Kreta.

In dezelfde periode, de 18e en 19e eeuw, werd het maken van zeep een belangrijke industrie op Kreta, Mytilini en in Volos, waarbij grote hoeveelheden geëxporteerd werden. De 45 zeepfabrieken op Kreta gebruikten 2.200.000 okas (een Ottomaanse hoeveelheid die 1280 gram inhoudt) olijfolie per jaar. Er werden grote schepen van 150 tot 170 ton gebouwd in Sfakia om de zeep naar Constantinopel, Thessaloniki, Smyrna en Syrië te vervoeren.

Een bezoeker aan Heraklion, Kreta in 1881 schreef:

“De zeepfabriek van Heraklion maakt een heerlijk ruikende zeep. Linnen gewassen met de zeep van Heraklion maakt niet alleen schoner dan een andere zeep, maar geeft het wasgoed een prettige geur, terwijl er geen parfum gebruikt is bij het maken van de zeep...”

De in Kreta gemaakte olijfoliezeep

De Kretenzer of Griekse olijfolie vormt nog steeds een goede basis om zeep te maken. Tegenwoordig zijn er in Kreta nog steeds kleine familiebedrijfjes en olijfoliefabrieken die olijfzeep maken. Alleen de mindere kwaliteit olijfolie wordt gebruikt voor het maken van olijfzeep. Niet alleen omdat het goedkoper is, maar ook omdat de substantie geschikter is om zeep van te maken.

Olijfzeep is zeer mild en lang houdbaar. Het kan onverdund op iedere huidsoort aangebracht worden en zorgt ervoor dat de vochtigheid in balans gehouden wordt en de elasticiteit behouden blijft. Het is niet zo vreemd dat olijfzeep de huid zo goed verzorgt, omdat het gebruik maakt van de natuurlijke vochtinbrengende werking van olijfolie.

Olijfoliezeep met kwaliteiten voor de gezondheid als wel als cosmetische eigenschappen

Naast de olijfolie worden er ook kruidenextracten (zoals tijm, rozemarijn, aloë vera, enz.) gebruikt, die de natuurlijke en cosmetische doeleinden bevorderen.

Amalthia is echter een bijzondere zeep. Hierin zijn extracten van de Urginea Maritime (een bolgewas) gebruikt. Volgens de maker van deze zeep, vermindert de soort die gebruikt wordt (één van de 50 soorten die op Kreta groeien) haaruitval. Bovendien is het goed tegen roos en voor de gesteldheid en de verzorging van de huid, kortom de algemene verzorging. Deze zeep wordt geëxporteerd naar verschillende landen