Gevoelige darmen                      

--Wat zijn ?

Je buik zwelt makkelijk op, of je hebt snel krampen, diarree, constipatie...? Dan hoor je wellicht tot de mensen met prikkelbare darmen

--Oorzaak :

Wanneer er echt voordurend sprake is van gevoelige darmen, ga je best op zoek naar de oorzaak ervan. De huisdokter kan een onderzoek doen en bekijken of er geen andere uitlokkende factor aanwezig is. Een diëtiste kan je ook helpen zoeken naar de specifieke voedingsmiddelen waarvoor je gevoelig bent.

Darmen volgen het ritme van je levensstijl. Stress en een jachtig leven verstoren de regelmatigheid van de stoelgang. En mogelijk werkt het ook andersom: moeilijke darmen geven meer stress. Immers loop je de hele dag rond met 'last van je darmen' en dat wordt op den duur een sleur.

Wie heeft er geen last van zijn darmen als hij op reis gaat? Vaak ligt dat enkel aan de zenuwen en niet aan een of andere voedselbesmetting. Ook bij examenstress en plankenkoorts brengen veel mensen meer tijd door op het toilet.

--Gevolgen :

Darmen uit evenwicht, iedereen heeft het al eens meegemaakt. Eén van de gevolgen is buikloop of diarree. Dit sociale ongemak is niet alleen hinderlijk maar ook onprettig.

Bij milde tot matig uitgesproken diarree is voldoende water drinken de boodschap. Vocht opnemen is van het grootste belang bij de behandeling van diarree bij zuigelingen, kleine kinderen en bejaarden.

--Remedie :

*Eet meer makkelijk oplosbare vezels van bv. granen als rijst, haverzemelen, gerst, boekweit, maar vermijd tarwe, bulgur, spelt en eet bij voorkeur gekookte groenten en fruit.

*Beperk vetten en voedsel dat kan gisten zoals bv. broccoli, kool, raapjes, spruitjes, bloemkool en peulvruchten als linzen, erwten, droge bonen.

*Pas ook op met irriterend voedsel en drank zoals koffie, alcohol of een overdaad aan kruiden.

*Drink veel water.

*Eet op regelmatige tijdstippen.

*Laat je onderzoeken op lactose- en fructose-intolerantie.

*Kauw langzaam en lang.

Meditatie, mindfulness, goede nachtrust, regelmatigheid in het leven enz. maken je darmen dus minder prikkelbaar. Ook zijn er kruidenpreparaten die de darmen minder prikkelbaar maken.

Wetenschappers hebben hiervoor een verklaring. De darmen worden gestuurd door een eigen netwerk van zenuwcellen: de hersenen van de darmen. De 'darmhersenen' werken niet geheel onafhankelijk van de echte hersenen. Ervaren onze hersenen stress, dan ondervinden de darmen ook hier de gevolgen van.

--Voorkomen :

Bij gevoelige darmen wordt individueel bekeken wat het beste is. Meestal krijg je voeding voorgeschreven die de darmen zo weinig mogelijk belast. Hier volgen enkele mogelijke voedingsadviezen:

*Eet liever wit of licht grijs brood in plaats van donker.

*Witte beschuiten en craquotten kunnen ook.

*Probeer gekookte gare groenten te eten.

*Gebruik geen rauwe of vezelige groenten.

*Sommige groenten kunnen meer klachten geven zoals kool, ui, paprika, spruitjes, ...

*Mix of zeef de soep.

*Fruit goed rijp eten en best schillen. Verwijder ook de pitten. Je kan fruit ook vervangen door opgelegd fruit.

*Kies mager vlees zoals gevogelte en vis.

*Vermijd vet vlees zoals spek, gepaneerde vleessoorten,... Maal hard en taai vlees.

*Eet beter geen frieten en kroketten.

Helaas hebben deze voedingsadviezen ook nadelen. Zo ga je, wanneer je dit langdurig volgt, tekorten ontwikkelen. Bovendien krijg je weinig vezels binnen, wat op termijn kan zorgen voor verstopping. Dit dieet volg je best enkel wanneer je heel veel darmlast hebt. Vanaf het moment dat het beter gaat, schakel je langzaam over naar een gewone gezonde voeding.

Besteed voldoende aandacht aan hygiëne en was je handen voor elke maaltijd en na elk toiletbezoek. Preparaten op basis van melkzuurbacteriën ondersteunen de darmflora en hebben een gunstige invloed op de evolutie van diarree.

Om de klachten van een prikkelbare darm te voorkomen kunt u een aantal leef- en voedingsregels opvolgen zoals dagelijks twee liter vocht drinken, gevarieerd en vezelrijk eten, stress vermijden en zorgen voor een goede nachtrust.

Er zijn enkele middelen die helpen de klachten te verminderen, bijvoorbeeld medicijnen die de darmwand laten ontspannen en middelen die werken als vezels ('bulkvormers'). U kunt soms ook korte tijd laxeermiddelen gebruiken. Langdurig gebruik wordt afgeraden omdat de darm dan lui wordt.

Let op welke vezels u gebruikt!

Men moet de voorkeur geven aan fruit en groenten die oplosbare vezels bevatten.

Vermijd zemelen omdat ze vezels bevatten die onoplosbaar zijn. Zemelen kunnen de pijn dus nog verergeren. Laxeermiddelen kunnen van nut zijn, maar moeten met mate worden voorgeschreven. Ze hebben geen enkel effect op het mechanisme van de constipatie en sommige laxeermiddelen verhogen bovendien de waterexcretie, wat de constipatie nog in de hand werkt. Dat veroorzaakt een vicieuze cirkel. Vraag dus raad aan uw arts of apotheker.

--Darmwerking in de problemen :

Eén stoelgang per dag is ideaal maar hoeft niet. Er bestaat nog steeds angst voor een te trage stoelgang. Dit is terecht. Als je twijfelt over je stoelgangpatroon raadpleeg dan altijd je arts of apotheker.

Oudere personen en vrouwen krijgen er vaker last van maar obstipatie of verstopping komt op elke leeftijd voor.

Meestal is de oorzaak van een te trage darmwerking niet ernstig en heeft het vooral te maken met je levenswijze (weinig water drinken, te weinig vezelrijke voeding gebruiken, onvoldoende bewegen,…). Andere oorzaken waardoor je darmen verstopt kunnen geraken zijn: een plotse verandering van eetgewoonten (bv. als je op reis bent), zwangerschap, te snel eten, overslaan van het ontbijt, een dringende stoelgangdrang ontkennen (zich ophouden met als reden stress, geen toilet in de buurt,…). Ook het langdurig gebruik van geneesmiddelen (bv. codeïne) kan de activiteit van de darmbewegingen verminderen.

--Door al de lekkere dingen tijdens de feestdagen kan het gebeuren dat na het genot van veel lekkernijen maagpijn, buikkrampen, diarree, brandend maagzuur en een opgeblazen gevoel het gevolg is. Hier een paar tips om dit te voorkomen.

Opgeblazen gevoel

Ons lichaam kan door bepaalde voedingsmiddelen meer gassen produceren dan normaal. Bijvoorbeeld koolsoorten, peulvruchten zoals witte of bruine bonen, knoflook, prei en ui kunnen voor meer gasproductie zorgen dan normaal. Ook frisdranken kunnen de gasproductie verhogen. Dit betekend natuurlijk niet dat u deze voedingsmiddelen niet meer mag eten. Maar als u een gevoelige maag hebt dan kunt u de inname wel beperken.

Tijd nemen

Door te snel of te veel te eten kan de gasproductie verhoogd worden. Eet daroom langzaam en rustig. Hierdoor merkt u beter of u al verzadigd bent of niet. Na ongeveer 20 minuten wordt een signaal aan de hersens doorgegeven. Wacht dus zo lang voordat u aan een tweede portie begint.

Brandend maagzuur

Veel mensen hebben last van brandend maagzuur, dus ook tijdens de feestdagen zullen er veel mensen weer last van krijgen. Stress, vette voeding en te veel alcohol kunnen brandend maagzuur veroorzaken. Plan daarom deze drukke periode op voorhand om stress te beperken. Overdrijf niet met alcohol, probeer de hoeveelheid te beperken door wijn af te wisselen met water

Diarree

Diarree is een vaak voorkomend symptoom tijdens het feestseizoen. Te veel vette voeding en stress kunnen de oorzaak zijn. Maar ook door bedorven voedsel kan diarree ontstaan. Extra opletten bij de bereiding en de bewaring van het eten kan risico’s zoals bedorven eten beperken. Krijgt u er toch mee te maken, zorg dan voor dat u voldoende vocht binnen krijgt.

Obstipatie

We reageren allemaal anders op veranderingen in ons eetpatroon, bij sommige mensen kan dit betekenen dat hun spijsverteringsstelsel ook op vakantie gaat. Een gebrek aan beweging kan hier eveneens voor zorgen. Probeer daarom elke dag in de feestperiode een halfuur actief te zijn. Een korte wandeling na de lunch kan al een verschil maken bij verstopte darmen. Zorg er ook voor dat u genoeg vezels opneemt door fruit en groenten te eten om de darmen in beweging te houden.

 

 

 

DE MOL

Help een molshoop.

Veel tuinbezitters zien het met lede ogen aan: een molshoop die hun mooie gazon ontsiert. En dan wil je natuurlijk korte metten maken met de mol. Voor we het hebben over de drie methoden om mollen te bestrijden, zijn er eerst een paar dingen die je over de mol moet weten.

Enkele mollenweetjes…

•Een mol is klein.

Een mol is tussen de 12 en 17 cm groot.

•Een mol is blind en doof.

Mollen hebben geen oren: ze werken via trilsignalen. Een mol voelt je met zijn hypergevoelige 'tast- en snorharen'.

•Geen haarinplanting.

De haren van de mol hebben geen strijkrichting of haarinplanting; vandaar dat de mol zowel zeer snel vooruit als achteruit kan bewegen.

•Snelle diertjes.

Mollen kunnen snelheden halen van wel 7 km per uur en dat is behoorlijk snel. Zeker als je weet dat wij gemiddeld tegen 5 km per uur wandelen.

•Insectivoor.

Mollen zijn insectivoren, ze voeden zich met wormpjes, slakken, insecten, jonge kikkertjes enz. Ze tasten dus geen planten aan!

•Lichtgewicht.

Mannetjes wegen zo'n 120 gram, vrouwtjes 90 gram.

•Veelvraten.

Dagelijks eet de mol ongeveer de helft van zijn lichaamsgewicht. Dat is dus een serieus bordje wormen en slakken! Een mol moet eten en kan niet op dieet. Als een mol een paar uur zonder eten zit, sterft hij.

•Voortplanting.

De paring vindt plaats in de maanden maart-april (afhankelijk van het klimaat). Drachtperiode is zo'n 4 tot 5 weken. Een mollennest bestaat gemiddeld uit 4 tot 7 jongen! Ze worden 4 tot 5 weken gezoogd, en verblijven daarna nog zo'n 3 weken in het gangenstel van de moeder

•Ouderdom.

Een mol wordt gemiddeld 3 jaar oud.

•Harde werkers.

Per dag kent de mol 3 periodes van activiteit die elk gemiddeld 4 uur in beslag nemen. Drie maal daags inspecteert de mol het gangenstelsel en gaat hij op zoek naar voeding. Tegelijkertijd controleert hij ook of er geen indringers zijn.

•Gangenstelstel.

Elke mol maakt ondergronds een gangenstelsel. Een mol kan 12 tot 15 gangen per uur graven. De gangen hebben een diameter van 4 tot 5 cm. Er zijn jaaggangen en meer oppervlakkige 'ritten'. De gangen en holtes kunnen tot 60 cm diep worden gegraven. Maar dat is afhankelijk van de grondsoort en het grondwaterpeil. Een territorium van één mol bedraagt zo'n 400 m².

•Vijanden.

De mol houdt niet van droogte, wateroverlast, ziekte, roofvogels, katten, reigers, vossen en … niet van 'De Tuindokter'.

Waarom moeten we mollen bestrijden?

•Wie te maken heeft met mollen weet dat deze ongewenste 'gasten' zorgen voor ernstige problemen. Dat kan in de tuin zijn, rond bijgebouwen, rond en onder dierenhokken, enzovoort. Hetzelfde geldt een beetje voor de 'woelrat'. Dat is een rat die ondergronds leeft en net als de mol gangen graaft. Ze tast plantenwortels en dat soort zaken aan. Ze kan zorgen voor overstromingen, door bijvoorbeeld dijken die uitspoelen op plaatsen waar er rattenholen en rattengangen zijn.

•Steeds meer mollen?

Maar voor onze Belgische en Nederlandse siertuinen is de ergste probleemgast ongetwijfeld de mol. Dit beestje draagt de wetenschappelijke naam 'Talpa Europaea'. Doordat we de laatste jaren steeds meer bodeminsecten zoals engerlingen waarnemen, wordt de voedselbron voor de mollen en woelmuizen ook steeds groter. Die voeden zich immers onder andere met deze wormpjes.

Omdat mollen een rijkere voedselbron hebben gaan ze zich ook vlugger voortplanten. En dat zorgt voor menig gefrustreerde tuinliefhebber!

Er bestaan gelukkig verschillende bestrijdingstechnieken:

1. Het gebruik van 'klemmen':

Dit is een bekende bestrijdingstechniek die bij plaatsing wél enige vakkundigheid vraagt. Ook is het risico op ongevalletjes met een klem -voor bijvoorbeeld huisdieren of (klein)kinderen- helaas hoog! Vaak zijn die nieuwsgierig. Kids willen bijvoorbeeld tussendoor eens kijken of er al een mol gevangen is. Daarbij kan de klem dichtklappen met alle akelige gevolgen van dien!

a.Een klem moet heel precies geplaatst worden. Namelijk tussen 2 openingen in een gang. Zo loopt de mol bij z'n volgende inspectiebeurt in de klem en wordt dodelijk getroffen.

b.Mollen ruiken heel goed! Gebruik dus geen geparfumeerde handschoenen en was je handen voor de plaatsing niet met zeep. Dat doe je best nadat je de klem geplaatst hebt!

2. Het gebruik van trilsignalen:

Mollen houden niet van die trillingen. Het trillen van de grond maakt de mollen onrustig, waardoor ze beslist een andere (trilvrije) plaats gaan opzoeken.

Met deze techniek verjaag je de mollen dus naar bijvoorbeeld een perceel in de buurt. Ze zijn niet dood.

Gebruik een trilstaaf op batterijen of zet een omgekeerde plastic fles op een metalen staaf.

a.De beide technieken hebben dezelfde werking, alleen de prijs is anders! Het gebruik van een plastic fles op een metalen staaf is natuurlijk goedkoper.

b.Plaats de 'trilstaaf' in een molshoop. Of plaats enkele metalen staven in de grond en schuif daar lege plastic flessen over.

Tip: Maak enkele sneden in de fles en vouw die om. Zo vangt de fles meer wind en veroorzaak je meer trillingen.

c.De trilstaaf op batterijen geeft op bepaalde tijdstippen trilsignalen af. Tip: Controleer regelmatig of de batterijen niet leeg zijn.

d.Als het waait zullen de plastic flessen tegen de metalen staven 'kletteren'. Zo geven de staven trillingen in de grond.

e.Vergeet niet dat je de mollen zo verjaagt maar dat de mollengangen nog 'open' zijn. Wanneer je de staven en de flessen verwijdert kan het dus zijn dat de mol daar 'plots' opnieuw is…

3. Bestrijding met een professionele machine:

Dit is eigenlijk 'a license to kill'. Met gespecialiseerde apparatuur verspreid je rook in de tunnels die mollen, woelmuizen (en woelratten) snel doodt.

a.Een vloeistofoplossing maakt koolmonoxide. De plaagdiertjes verliezen het bewustzijn en stikken kort daarna door zuurstof tekort.

b.Deze techniek werkt vrij snel en zeer doeltreffend. Het effect van deze behandeling is gegarandeerd.

c.De behandeling van tunnels met CO is veilig voor de omgeving, milieuvriendelijk en vormt geen gevaar voor mensen en huisdieren.

 

 

 

 

Hoe bewijst u een hand- en bankgift?

Geld, aandelen of juwelen schenken kan belastingvrij met een hand- of een bankgift. Maar omdat deze schenking nergens geregistreerd wordt, heeft u er ook geen bewijs van. Nochtans is dat vaak wel nuttig. Hoe zorgt u voor een sluitend bewijs?

Uw kinderen een som geld geven als ze een huis willen kopen, uw kunstcollectie overdragen aan uw favoriete nicht. Dit soort transacties, waarbij u een bepaald goed schenkt aan een begiftigde, vereisen in de regel een notariële akte. Een Belgische notaris moet die akte vervolgens binnen 15 dagen registreren, met schenkingsrechten tot gevolg. Voor onroerende goederen zoals vastgoed gelden progressieve tarieven, voor roerende goederen, zoals geld en juwelen, bestaan er sinds enkele jaren vlakke tarieven: 3 procent en 7 procent in Vlaanderen en Brussel en 3 procent, 5 procent of 7 procent in Wallonië (onder bepaalde voorwaarden).

Voor wie niet graag belastingen betaalt, bestaat er een manier om schenkingsrechten op roerende goederen helemaal te vermijden: de hand- en de bankgift. Via een handgift wordt een goed van hand tot hand overgedragen. Dat kan bijvoorbeeld voor geld, juwelen, kunst en papieren effecten. Een bankgift is een loutere overschrijving van geld of gedematerialiseerde naamloze effecten van een rekening op naam van de schenker naar een rekening op naam van de begiftigde.

Waarom is een schriftelijk bewijs nuttig?

Bij gebrek aan notariële akte, raden specialisten aan om bij een hand- en een bankgift te werken met een zogenaamd ‘pacte adjoint’.

Ten eerste bewijst u zo dat de schenker wel degelijk wilde schenken en dat het niet ging om een lening.

Bovendien kunt u dankzij het pacte adjoint een datum plakken op de transactie. De fiscus gaat er van uit dat alle goederen die de overledene in de 3 jaar voor zijn overlijden bezat, in zijn nalatenschap vallen. Kunnen erfgenaam niet bewijzen dat de hand- of bankgift dateert van meer dan 3 jaar voor het overlijden van de schenker? Dan dreigen ze successierechten te moeten betalen op de geschonken goederen.

Een bijkomende troef van een pacte adjoint, die vaak onderschat en zelfs vergeten wordt, is dat u voorwaarden aan de schenking kunt koppelen. Waak er wel over dat de voorwaarden niet strijdig zijn met het principe ‘gegeven is gegeven’. Wie schenkt, draagt onmiddellijk, onherroepelijk en definitief de eigendom over aan iemand anders. Terugkomen op de schenking kan dus niet. Besef ook dat niet alle voorwaarden verenigbaar zijn met een hand- en/of bankgift. Opschortende voorwaarden of voorbehoud van vruchtgebruik bijvoorbeeld liggen erg moeilijk. Daar hebt u een notariële akte voor nodig.”

Hoe stelt u een pacte adjoint op?

Een pacte adjoint is een bijzonder delicaat document. U moet erg voorzichtig zijn met de voorwaarden en ook de opmaak vereist de nodige omzichtigheid. Het pacte adjoint dient als bewijs van de schenking. Op geen enkel moment mag u de indruk wekken dat de schenking er door is tot stand gekomen. Mocht dat wel het geval zijn, dan bestaat het risico dat de schenking nietig verklaard wordt.

Er bestaan meerdere procedés voor het pacte adjoint, elk met hun eigen merites en nadelen. De techniek van wederzijdse brieven is door het Hof van Cassatie aanvaard als begin van bewijs van een handgift. Maar om een volwaardig schriftelijk bewijs van de schenking te hebben, is het aan te raden om naast de wederzijdse brieven ook een bilateraal bewijsdocument op te maken, dat zowel door de schenker als door de begiftigde wordt ondertekend.

Procedure handgift

1. Schenker deelt intentie tot schenking mee in een aangetekende brief. Deze brief vermeldt de voorwaarden, lasten en modaliteiten gekoppeld aan de handgift. De brief wordt zodanig verzonden dat de poststempel op het briefpapier zelf wordt aangebracht: zonder enveloppe en geschreven en geplooid.

2. De schenker overhandigt fysiek de goederen die hij wil schenken aan de begiftigde. Dit kan eventueel in aanwezigheid van de getuige(n).

3. Onmiddellijk daarna zendt de begiftigde aan de schenker een aangetekende brief waarin hij de handgift en daaraan verbonden voorwaarden, lasten en modaliteiten zonder enig voorbehoud heeft aanvaard. Ook deze bedankingsbrief wordt zodanig verzonden, dat de poststempel op het briefpapier zelf wordt aangebracht.

4. Nadien ondertekenen de schenker en de begiftigde de bilaterale bewijsovereenkomst. De schenker verklaart bepaalde goederen te hebben overgedragen met intentie tot begiftigen. De begiftigde verklaart deze schenking te hebben aanvaard. Ook de eventuele voorwaarden, lasten en andere modaliteiten worden hernomen.

Procedure bankgift.

1. Schenker voert neutrale overschrijving (zonder enige vermelding) uit naar de rekening van de begiftigde.

2. Tegelijk met of onmiddellijk na de overschrijving, bevestigt de schenker aan de begiftigde in een aangetekende brief dat de gedane overschrijving een schenking betreft. Hij vermeldt de voorwaarden, lasten en modaliteiten. Ook hier wordt de brief zodanig verzonden, dat de poststempel op het briefpapier zelf wordt aangebracht. Aan de brief hecht u bij voorkeur een kopie van het bankrekeninguittreksel (of een daarvan door de bank opgemaakte samenvattende opgave).

3. Begiftigde antwoordt onmiddellijk, eveneens per aangetekende brief, dat hij bankgift en daaraan verbonden voorwaarden, lasten en modaliteiten zonder enig voorbehoud heeft aanvaard. Ook deze bedankingsbrief wordt zodanig verzonden, dat de poststempel op het briefpapier zelf wordt aangebracht.

4. Nadien ondertekenen de schenker en de begiftigde de bilaterale bewijsovereenkomst. De schenker verklaart bepaalde goederen te hebben overgedragen met intentie tot begiftigen. De begiftigde verklaart deze schenking te hebben aanvaard. Ook de eventuele voorwaarden, lasten en andere modaliteiten worden hernomen.