DE MOL

Help een molshoop.

Veel tuinbezitters zien het met lede ogen aan: een molshoop die hun mooie gazon ontsiert. En dan wil je natuurlijk korte metten maken met de mol. Voor we het hebben over de drie methoden om mollen te bestrijden, zijn er eerst een paar dingen die je over de mol moet weten.

Enkele mollenweetjes…

•Een mol is klein.

Een mol is tussen de 12 en 17 cm groot.

•Een mol is blind en doof.

Mollen hebben geen oren: ze werken via trilsignalen. Een mol voelt je met zijn hypergevoelige 'tast- en snorharen'.

•Geen haarinplanting.

De haren van de mol hebben geen strijkrichting of haarinplanting; vandaar dat de mol zowel zeer snel vooruit als achteruit kan bewegen.

•Snelle diertjes.

Mollen kunnen snelheden halen van wel 7 km per uur en dat is behoorlijk snel. Zeker als je weet dat wij gemiddeld tegen 5 km per uur wandelen.

•Insectivoor.

Mollen zijn insectivoren, ze voeden zich met wormpjes, slakken, insecten, jonge kikkertjes enz. Ze tasten dus geen planten aan!

•Lichtgewicht.

Mannetjes wegen zo'n 120 gram, vrouwtjes 90 gram.

•Veelvraten.

Dagelijks eet de mol ongeveer de helft van zijn lichaamsgewicht. Dat is dus een serieus bordje wormen en slakken! Een mol moet eten en kan niet op dieet. Als een mol een paar uur zonder eten zit, sterft hij.

•Voortplanting.

De paring vindt plaats in de maanden maart-april (afhankelijk van het klimaat). Drachtperiode is zo'n 4 tot 5 weken. Een mollennest bestaat gemiddeld uit 4 tot 7 jongen! Ze worden 4 tot 5 weken gezoogd, en verblijven daarna nog zo'n 3 weken in het gangenstel van de moeder

•Ouderdom.

Een mol wordt gemiddeld 3 jaar oud.

•Harde werkers.

Per dag kent de mol 3 periodes van activiteit die elk gemiddeld 4 uur in beslag nemen. Drie maal daags inspecteert de mol het gangenstelsel en gaat hij op zoek naar voeding. Tegelijkertijd controleert hij ook of er geen indringers zijn.

•Gangenstelstel.

Elke mol maakt ondergronds een gangenstelsel. Een mol kan 12 tot 15 gangen per uur graven. De gangen hebben een diameter van 4 tot 5 cm. Er zijn jaaggangen en meer oppervlakkige 'ritten'. De gangen en holtes kunnen tot 60 cm diep worden gegraven. Maar dat is afhankelijk van de grondsoort en het grondwaterpeil. Een territorium van één mol bedraagt zo'n 400 m².

•Vijanden.

De mol houdt niet van droogte, wateroverlast, ziekte, roofvogels, katten, reigers, vossen en … niet van 'De Tuindokter'.

Waarom moeten we mollen bestrijden?

•Wie te maken heeft met mollen weet dat deze ongewenste 'gasten' zorgen voor ernstige problemen. Dat kan in de tuin zijn, rond bijgebouwen, rond en onder dierenhokken, enzovoort. Hetzelfde geldt een beetje voor de 'woelrat'. Dat is een rat die ondergronds leeft en net als de mol gangen graaft. Ze tast plantenwortels en dat soort zaken aan. Ze kan zorgen voor overstromingen, door bijvoorbeeld dijken die uitspoelen op plaatsen waar er rattenholen en rattengangen zijn.

•Steeds meer mollen?

Maar voor onze Belgische en Nederlandse siertuinen is de ergste probleemgast ongetwijfeld de mol. Dit beestje draagt de wetenschappelijke naam 'Talpa Europaea'. Doordat we de laatste jaren steeds meer bodeminsecten zoals engerlingen waarnemen, wordt de voedselbron voor de mollen en woelmuizen ook steeds groter. Die voeden zich immers onder andere met deze wormpjes.

Omdat mollen een rijkere voedselbron hebben gaan ze zich ook vlugger voortplanten. En dat zorgt voor menig gefrustreerde tuinliefhebber!

Er bestaan gelukkig verschillende bestrijdingstechnieken:

1. Het gebruik van 'klemmen':

Dit is een bekende bestrijdingstechniek die bij plaatsing wél enige vakkundigheid vraagt. Ook is het risico op ongevalletjes met een klem -voor bijvoorbeeld huisdieren of (klein)kinderen- helaas hoog! Vaak zijn die nieuwsgierig. Kids willen bijvoorbeeld tussendoor eens kijken of er al een mol gevangen is. Daarbij kan de klem dichtklappen met alle akelige gevolgen van dien!

a.Een klem moet heel precies geplaatst worden. Namelijk tussen 2 openingen in een gang. Zo loopt de mol bij z'n volgende inspectiebeurt in de klem en wordt dodelijk getroffen.

b.Mollen ruiken heel goed! Gebruik dus geen geparfumeerde handschoenen en was je handen voor de plaatsing niet met zeep. Dat doe je best nadat je de klem geplaatst hebt!

2. Het gebruik van trilsignalen:

Mollen houden niet van die trillingen. Het trillen van de grond maakt de mollen onrustig, waardoor ze beslist een andere (trilvrije) plaats gaan opzoeken.

Met deze techniek verjaag je de mollen dus naar bijvoorbeeld een perceel in de buurt. Ze zijn niet dood.

Gebruik een trilstaaf op batterijen of zet een omgekeerde plastic fles op een metalen staaf.

a.De beide technieken hebben dezelfde werking, alleen de prijs is anders! Het gebruik van een plastic fles op een metalen staaf is natuurlijk goedkoper.

b.Plaats de 'trilstaaf' in een molshoop. Of plaats enkele metalen staven in de grond en schuif daar lege plastic flessen over.

Tip: Maak enkele sneden in de fles en vouw die om. Zo vangt de fles meer wind en veroorzaak je meer trillingen.

c.De trilstaaf op batterijen geeft op bepaalde tijdstippen trilsignalen af. Tip: Controleer regelmatig of de batterijen niet leeg zijn.

d.Als het waait zullen de plastic flessen tegen de metalen staven 'kletteren'. Zo geven de staven trillingen in de grond.

e.Vergeet niet dat je de mollen zo verjaagt maar dat de mollengangen nog 'open' zijn. Wanneer je de staven en de flessen verwijdert kan het dus zijn dat de mol daar 'plots' opnieuw is…

3. Bestrijding met een professionele machine:

Dit is eigenlijk 'a license to kill'. Met gespecialiseerde apparatuur verspreid je rook in de tunnels die mollen, woelmuizen (en woelratten) snel doodt.

a.Een vloeistofoplossing maakt koolmonoxide. De plaagdiertjes verliezen het bewustzijn en stikken kort daarna door zuurstof tekort.

b.Deze techniek werkt vrij snel en zeer doeltreffend. Het effect van deze behandeling is gegarandeerd.

c.De behandeling van tunnels met CO is veilig voor de omgeving, milieuvriendelijk en vormt geen gevaar voor mensen en huisdieren.