Viaduct van Millau

 

Het Viaduct van Millau (Frans: Viaduc de Millau) is een meervoudige tuiconstructie over de rivier de Tarn, in de gemeentes Millau en Creissels in het departement Aveyron te Frankrijk. Het viaduct, op 14 december 2004 geopend door toenmalig president Jacques Chirac, is de hoogste brug ter wereld (in constructiehoogte).

Het viaduct draagt de autosnelweg A75/E11 (La Méridienne). De weg verbindt Clermont-Ferrand in het noorden met Béziers en Montpellier in het zuiden. Voor de aanleg van het viaduct moest al het verkeer van Parijs naar Perpignan door Millau, of een omweg nemen naar het oosten via Lyon, 912 of 850 km (autosnelwegen A6 en A7) of naar het westen via de A20 Toulouse-Brive-Limoges-Vierzon, 800 km

Het viaduct bestaat uit acht overspanningen, ondersteund door zeven betonnen pijlers. De middelste stukken overspannen 342 meter, de uiterste overspanningen 204 meter. De brug ligt op 270 meter boven de rivier de Tarn. De lengte van de brug is 2460 meter. Er zijn zeven enorme brugpijlers gebouwd, waarvan de hoogste 343 meter de lucht in reikt, iets hoger dan de Eiffeltoren. Dit is de hoogste brugpijler ter wereld. Het brugdek is 32 meter breed, en bevat twee rijstroken en een vluchtstrook in beide rijrichtingen.

Het viaduct is de grootste voertuigenbrug in de wereld, bijna twee maal zo groot als de vroegere Europese recordhouder, de Europabrücke in Oostenrijk.

Het wegdek is uit metaal vervaardigd, zodat dit deel van het viaduct transparant oogt en het geheel het landschap niet te zeer overheerst. Het wegdek weegt 36 000 ton, is 2460 meter lang en 32 meter breed. Het is opgebouwd uit acht delen; de middelste zijn 342 meter en de buitenste twee zijn 204 meter lang. De middelste onderdelen werden geproduceerd in de fabrieken van Eiffage in Fos-sur-Mer en werden over de weg vervoerd naar Millau via Nîmes. Aangezien het viaduct een beetje gekromd is, moest ieder onderdeel uniek zijn.

Om het wegdek aan elkaar te hangen werden aan beide kanten (zuid en noord) werven opgezet, waar alle laswerk werd uitgevoerd. Aan de zuidkant werd 1742 meter in elkaar gezet, aan de noordkant 717 meter. Op die manier werd het merendeel van het werk op de grond uitgevoerd, zodat het risico van het werken op grote hoogte vermeden werd.

De bouwer van het viaduct is de firma Eiffage, die ook de Eiffeltoren heeft gebouwd. Eiffage zal het viaduct na de bouw 75 jaar exploiteren. De Britse architect Norman Foster ontwierp het bouwwerk, waarbij hij zich baseerde op de tuiconstructie van Michel Virloguex. Beide architecten tekenden later samen ook een ontwerp voor een enkeldeksbrug voor de Oosterweelverbinding in Antwerpen.

Het viaduct is ontworpen met nadruk op de integratie in de natuur van de Gorges du Tarn. Het immense bouwwerk dat zo'n 120 jaar mee moet gaan, heeft daarom slanke en rijzige pilaren en een dun, bescheiden ogend wegdek gekregen. De pilaren splitsen zich ieder 90 meter onder het wegdek en verwijderen zich geometrisch van elkaar waarna ze boven het wegdek weer bij elkaar komen. Dit levert een esthetisch geheel van schaduwen op zodat de aanwezigheid van het viaduct minder nadrukkelijk is.

Maar de belangrijkste reden van het zich splitsen van de betonnen pilaren is van bouwtechnische aard. Het stalen wegdek zet uit bij opwarming en krimpt bij afkoeling en omdat beton dit niet doet moest toch een techniek worden toegepast om het aan de betonnen pilaren 'trekkende en duwende' stalen wegdek op te vangen. De technische oplossing bleek echter al eeuwenoud en te worden gebruikt bij de houten kiellegging van schepen, een gespleten houten paal is vele malen buigzamer (zonder aan duwkracht in te boeten) dan een niet gespleten paal van dezelfde omvang en op deze wijze kunnen de betonnen pilaren meebewegen met het uitzettende- en krimpende stalen wegdek.

Het Viaduct van Millau kostte 394 miljoen euro. De bijhorende péage kostte 20 miljoen euro extra. Het bedrijf Eiffage financierde de constructie. In ruil daarvoor mag het bedrijf 75 jaar lang, tot 2080, tol vragen voor het transport. Blijkt het viaduct zeer winstgevend, dan kan deze overeenkomst al in 2044 aflopen

De aanleg van het viaduct van Millau heeft een aanzienlijke invloed op het toerisme in de omgeving. Behalve het bouwwerk zelf trekken de grotten van Roquefort-sur-Soulzon en het kasteeldorpje Castelnau-Pégayrols veel bezoekers. Tijdens de constructie van het viaduct kwamen er ongeveer een half miljoen mensen kijken. Nu zijn de panoramische zichten op de brug populair. Even buiten Millau onder het viaduct is een gratis informatiecentrum (dagelijks geopend), en aan de noordzijde van de brug een tweede informatief centrum ter hoogte van het wegdek.

**De maximale snelheid op het viaduct werd verminderd van 130 tot 110 km/u vanwege de vele vertragingen door toeristen die er foto's nemen. In de periode na de opening stopten zelfs geregeld mensen op de vluchtstrook om te genieten van het uitzicht.

**De Chinese minister van transport bezocht de brug bij de verjaardag één jaar na de openstelling van het viaduct. De delegatie was geïnteresseerd in de technische moeilijkheden die bij de constructie overwonnen moesten worden en ook in de juridische en financiële kant van de zaak.

**Op 27 juni 2004 maakte de Oostenrijker Felix Baumgartner een geslaagde BASE-jump vanaf het viaduct.

**Het viaduct is ook te zien in de film Mr. Bean's Holiday uit 2007.

**Het programma Top Gear organiseerde in 2007 een challenge waarbij de drie presentatoren met een sportauto raceten door Frankrijk met het viaduct van Millau als eindpunt.

© Thinkstock.

Eten en diëten

 

Popcorn wordt al langer voorgesteld als een uitstekende snack voor diëters, want het bevat weinig calorieën. En volgens Amerikaanse wetenschappers is er nog een bijkomende reden om zorgeloos te genieten van de lekkernij. Popcorn zou namelijk meer gezonde antioxidanten bevatten dan groenten en fruit.

Antioxidanten - ook bekend als polyfenolen - hebben heel wat voordelen voor onze gezondheid. Ze helpen namelijk bij het bestrijden van schadelijke molecules, die onze lichaamscellen beschadigen.

Geconcentreerd
Wetenschappers van de University of Scranton stelden vast dat popcorn zeer veel van deze antioxidanten bevat. Bovendien zijn die erg geconcentreerd, omdat popcorn slechts 4 procent water bevat. De antioxidanten in groenten en fruit zijn veel meer verdund, omdat die kunnen bestaan uit 90 procent water.

Eén portie popcorn zou maar liefst 300 milligram van de gezonde antioxidanten bevatten. Ter vergelijking: één portie fruit bevat ongeveer 160 milligram, bijna de helft minder. Een opvallend detail: de hoogste concentratie aan antioxidanten werd aangetroffen in het knapperige omhulsel van de popcorn.

Vezels
En het blijft niet bij de antioxidanten, want popcorn bevat ook heel wat gezonde vezels. "Het is de enige snack die voor 100 procent bestaat uit onbewerkte volkorengranen", zegt onderzoeker Joe Vinson.

"Alle andere granen worden verwerkt en aangevuld met andere ingrediënten. Zelfs als muesli omschreven wordt als 'volkoren', dan betekent dit gewoon dat meer dan 51 procent van het product volle granen zijn, niet meer", weet hij.

"Popcorn daarentegen is goed voor meer dan 70 procent van de dagelijkse hoeveelheid volle granen. De gemiddelde mens neemt slechts de helft van de aanbevolen hoeveelheid op. Popcorn kan dat gat opvullen, en dan nog op een lekkere manier", aldus Vinson.

Vervanging?
De wetenschapper vindt dan ook dat popcorn veel meer respect verdient in de voedingswereld. "Het zijn nutritionele goudklompen!", vindt hij.

Toch is het geen goed idee om je dagelijkse vijf porties groenten en fruit helemaal te vervangen door popcorn. De snack bevat namelijk niet de essentiële vitamines en voedingsstoffen, die we wel in de groenten en fruit terugvinden.

Ten slotte merkten de wetenschappers ook op dat de gezondheidsvoordelen afhangen van de bereidingswijze van de popcorn. "Popcorn die je klaarmaakt in de microgolfoven bevat twee keer zoveel calorieën als 'luchtgepofte popcorn'", besluit Vinson.

MAAR OPGEPAST !!!!!!!!!!!!!!!!

Een Amerikaanse rechtbank heeft een man uit Colorado een schadevergoeding toegekend van maar liefst 7,2 miljoen dollar (5 miljoen euro) wegens een chronische longaandoening die bekendstaat als 'popcornziekte'. De man liep de ziekte op door het eten van magnetronpopcorn.

De jury was het heel snel eens met de aanklacht van de 59-jarige Wayne Watson. Ze vond dat zowel de fabrikant als de supermarktketen die de popcorn verkocht, allebei nalatig waren geweest. Ze hadden verzuimd op het etiket te melden dat een van de gebruikte ingrediënten, de smaakstof diacetyl, schadelijk voor de gezondheid was.

Eerste consument
Watson, die naar eigen zeggen dagelijks een portie van de beboterde popcorn at, was de eerste consument bij wie de ziekte werd geconstateerd. De longziekte is een aandoening die het ademhalen steeds moeilijker maakt. Genezing is volgens de advocaat van de Amerikaan niet mogelijk.

Bron HLN

Ajanta

Grotten van Ajanta
UNESCO-werelderfgoedlijst

Ajanta (correcter Ajujnthi) is een dorp in de vroegere heerschappij van Nizam van Haiderabad in India en ligt nu in de Indhadree heuvels in het district Aurangabad, in de staat Maharashtra.

De plaats is beroemd vanwege zijn grothermitages en zalen, waarin indrukwekkende schilderingen op de muren aangebracht zijn. De grotten zijn alle monolithisch, dat wil zeggen bestaande uit één gesteente en dat is inclusief al het beeldhouwwerk.

Sinds 1983 staan de Ajanta-grotten op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO. Al vanaf 1951 zijn de grotten een nationaal monument van India.

Aan de zijkanten van de kloof, oorspronkelijk toegewijd aan een Naga (slangen-koning) begon een gemeenschap van boeddhistische monniken (bhikkhu) met het uithakken van chaitiyas (tempels) en viharas (kloosters). Dit werd gedaan in twee golven, de vroege grotten vanaf 300 v.Chr., de late grotten tussen 250 en 650 n. Chr.. tijdens de regering van de Vakataka en Chalukya dynastieën. Met name de latere grotten tonen de grote dagen van artistieke activiteit te Ajanta. De monniken werden ondersteund door schilders, beeldhouwers en timmerlieden. De schilderingen illustreren de verschillende gebeurtenissen uit het leven van prins Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme en zijn gebaseerd op de Jataka-vertellingen (verhalen over de vorige levens van de Boeddha). Daarnaast zijn er ook schilderingen te zien met Chinese, Griekse en Romeinse invloeden. Enige schilderingen vertellen over het leven aan het hof en over het burgerlijke leven uit die tijd, waarin ook de klederdracht van toen duidelijk herkenbaar is

Er zijn in totaal 29 grotten in Ajanta. De nummering van de grotten is gegeven door archeologen en is niet bepaald door (vermeende) chronologische volgorde van gereedkomen van de grotten.

Grot 1 (geheel rechts) wordt als een van de mooiste kloosters beschouwd. Het is gemaakt het einde van de vijfde eeuw. In de grot vindt men twintig zuilen die rondom een vierkante binnenplaats zijn geposteerd. In het midden achterin de grot vindt men een Boeddhabeeld. Geheel rondom en ook op het plafond zijn er schilderingen te vinden. Aan de linkerkant van de ingang vindt men de Sibi Jataka, gevolgd door de Samkhapala Jataka, dat verder gaat bij de linkermuur. Hierna volgt op de linkermuur schilderingen uit de Mahajanaka Jataka. Op de rechter achtermuur wordt het verhaal verteld uit de Champeya Jakata. Op het plafond zijn decoratieve motieven geschilderd, die men ook terugvindt in het werk van de plaatselijke textielindustrie.

Grot 2 volgt een gelijke structuur als te vinden is in grot 1, maar er zijn meer beeldhouwwerken te vinden. Ook hier vindt men achterin het klooster een beeld van Boeddha in een nis (schrijn). Op de muren zijn vertellingen afgebeeld uit de Vidhurapandita Jataka.

Grotten 4 en 5 zijn kloosters die niet zijn voltooid. Grot 4 is het grootste klooster in Ajanta.

Grot 6 bestaat uit 2 verdiepingen.

In grot 10, uit het einde van de 1e eeuw n.C. en een van de eerste grotten, zijn alleen de Jataka-verhalen uitgebeeld. Het zijn Hinayana-thema’s. De schilderingen in de 1e vihara (tempel) te Ajanta vertegenwoordigen een ietwat verschillende stijl. Ze bestaan uit een aantal panelen met decoratieve motieven en vruchten en bloemvormen.

Grot 17 heeft decoraties uit de Vessantara Jataka. Ook wordt er afgebeeld Indra, hoofd van de goden, met zijn gevolg van hemelse muzikanten.

Op het einde van de 7e eeuw begon het boeddhisme in India te vervallen.

 

http://youtu.be/0KGWrD4ScdU

 

 

VERKOUDHEID

Het is zover: de snotvaling viert weer hoogtij nu de kille herfstdagen de kop opsteken. Met jaarlijks miljoenen verkouden mensen wereldwijd zou je denken dat we al lang perfect weten wat goed is om te drinken en te eten. Toch lijkt iedereen er anders over te denken. Wat werkt nu echt en wat laat je best links liggen?

De tips die hier volgen, werden geplukt uit het brein van Ilyse Schapiro, een diëtiste uit New York die goede en slechte voeding en drinken voor de verkouden medemens op een rijtje heeft gezet. Nog even een weetje: In Amerika alleen al zijn er jaarlijks meer dan een miljard snotvallingen, dat melden de National Institutes of Health.

Go H2O

Gehydrateerd blijven is belangrijk, die gouden raad is alvast geen fabeltje. Water helpt namelijk de slijmen te verdunnen. "Het spoelt alles weg", aldus Schapiro. Plat water zou het beste werken, maar uiteraard is thee ook een prima alternatief. Het verzacht een pijnlijke keel, pakt opgehoopt slijm mee aan en bevat bovendien bergen antioxidanten die dienst doen als infectiebestrijders.

Vergeet fruitsap

"Je wil geen dranken met toegevoegde suikers drinken. Extra suiker verhindert namelijk dat witte bloedcellen de infectie aanpakken", klinkt het. Hoewel fruitsap rijk is aan vitamine C, bevat het vaak heel wat suiker en calorieën.

Wie op zoek is naar een stevige dosis vitamine C, gaat best recht naar de bron. Eet een appelsien of een pompelmoes of pers een beetje citroen of limoen in je thee. Op die manier krijg je veel meer vezels binnen én alleen natuurlijke suikers. Voor wie geen zin zou hebben in citrusvruchten: vitamine C is ook rijkelijk aanwezig in rode paprika's en kool.

(Kippen)soep slurpen

De warmte werkt verzachtend en het is makkelijk te eten, ook wanneer je hongergevoel verdwenen is. Eén soort soep steekt er met kop en schouders bovenuit: kippensoep. Ook dit stokoude cliché blijft overeind met andere woorden. Kippensoep zou een ontstekingsremmende werking hebben die de infecties actief helpt te bestrijden.

 

Hikken

De hik is een stoornis van de ademhalingsspieren, waarbij vooral het middenrif en de spieren tussen de ribben met korte tussenpozen abrupt samentrekken. Deze beweging wordt onmiddellijk gevolgd door een plotselinge sluiting van de stemspleet, wat het typische hikgeluid veroorzaakt.

De hik is over het algemeen een onschuldig maar storend verschijnsel, dat even spontaan opkomt als verdwijnt. Over de aanpak ervan doen wel heel wat middeltjes de ronde, maar het is nog steeds gissen naar de efficiëntste remedie. Bovendien blijven nog veel vragen over de ware oorzaak en het eventuele nut van deze vervelende stoornis onbeantwoord.

Hoe wordt de hik veroorzaakt?

Hoewel de juiste oorzaak ervan nog niet bekend is, veronderstelt men dat de hik ontstaat doordat het middenrif wordt geprikkeld. Dit zou gebeuren door het uitzetten van de maag, bv.:

na een zware maaltijd;

door te snel te eten zonder goed te kauwen;
door het drinken van koolzuurhoudende dranken.
Maar ook in tal van andere situaties kan de hik opkomen:

als je honger hebt;

na het eten van pikante voeding;
bij spijsverteringsstoornissen;
bij zwangerschap;
bij hyperventilatie;
bij overdreven zenuwachtigheid;
na de inname van bepaalde geneesmiddelen (bv. slaapmiddelen);
na een open hart- of longoperatie;
na het drinken van aanzienlijke hoeveelheden alcohol;
bij ernstige ontsporing van de functie van bijvoorbeeld nieren en/of lever.

Voorkomen

Rustig eten en drinken is wellicht de meest aanbevolen manier om de hik te voorkomen

Doeltreffende trucjes om de hik te stoppen?

Om de hik te stoppen zijn al de meest uiteenlopende middeltjes uitgeprobeerd. Van geen enkele methode is evenwel bewezen dat het de duur van de hik vermindert. We kunnen je dus alleen maar aanraden om een truc te gebruiken waarbij je je goed voelt en waarvan je de indruk hebt dat hij helpt.

*Inhouden van de adem of vertragen van de ademhaling

*Tien keer langzaam in- en uitademen.
*Een minuut de adem inhouden.
*Speelser alternatief voor kinderen: het zo vaak mogelijk herhalen van het volgende rijmpje, zonder adem te halen:
‘hik spik sprauw, ik geef de hik aan jou, ik geef hem aan een andere man die hem beter verdragen kan’.

Prikkelen van het gehemelte

*Op ijs te zuigen.

*Gorgelen met water.
*Drinken met een rietje.
*Je vult een glas met water, je doet er een koffielepel in en drinkt het met de lepel erin leeg. Werkt altijd.
*Een kruisteken maken met de tong.
*Het gehemelte aanraken met een wattenstaafje of vinger.
*Eet een paar hapjes van een citroen
*Neem een hapje suiker, laat het langzaam in je mond smelten

Andere bekende trucs

*Iemand laten schrikken.

*Langzaam een glas water drinken.
*Even ontspannen gaan zitten.
*Een lepeltje honing eten.
*Eet een (klein) stukje chocola, je bent er vrijwel meteen van af! (er zit een bepaalde stof in die het doet ophouden)
*Gewoon met je vriend/vriendin zoenen!
*De beste tip voor hikken is diep gapen...doe dat en je hik is weg...niks geen huis houd middeltjes gebruiken gewoon gapen...dan kun je dat overal doen ook op je werk...

Behandeling

*Chloorpromazine is het enige (in Nederland) geregistreerde middel tegen de hik. Nadelen verbonden aan het gebruik van chloorpromazine zijn: sufheid, emotionele vervlakking en bewegingsstoornissen (extrapiramidale symptomen).

*Baclofen, middel tegen spasticiteit, een GABA-B agonist.

* Antipsychotica, met name haloperidol (Haldol)

*Anti-epileptica zoals carbamazepine, fenytoine en gabapentine, in verband met de myoclonische component van de hik

Bijzondere technieken

Francis M. Fesmire verhielp een geval van hardnekkige hik.

Hij stimuleerde de nervus vagus door massage van de anus.
Fesmire ontving hiervoor in 2006 de Ig Nobelprijs
Ook het orgasme is beschreven als methode om de hik te laten stoppen

De eeuwige hik

Elke keer als ik de hik heb krijg ik de kriebels. De Amerikaan Charles Osborne heeft het wereldrecord hikken op zijn naam staan. Deze man had 68 jaar lang de hik! Van 1922 tot 1990 hikte hij non-stop. Hij hikte eerst om de anderhalve seconde, daarna om de drie seconden. Hoe vaak zal die arme man niet op z’n kop hebben gestaan?