Ajanta
Grotten van Ajanta
UNESCO-werelderfgoedlijst
Ajanta (correcter Ajujnthi) is een dorp in de vroegere heerschappij van Nizam van Haiderabad in India en ligt nu in de Indhadree heuvels in het district Aurangabad, in de staat Maharashtra.
De
plaats is beroemd vanwege zijn grothermitages en zalen, waarin
indrukwekkende schilderingen op de muren aangebracht zijn. De grotten
zijn alle monolithisch, dat wil zeggen bestaande uit één gesteente
en dat is inclusief al het beeldhouwwerk.
Sinds
1983 staan de Ajanta-grotten op de lijst van Werelderfgoed van de
UNESCO. Al vanaf 1951 zijn de grotten een nationaal monument van
India.
Aan de
zijkanten van de kloof, oorspronkelijk toegewijd aan een Naga
(slangen-koning) begon een gemeenschap van boeddhistische monniken
(bhikkhu) met het uithakken van chaitiyas (tempels) en viharas
(kloosters). Dit werd gedaan in twee golven, de vroege grotten vanaf
300 v.Chr., de late grotten tussen 250 en 650 n. Chr.. tijdens de
regering van de Vakataka en Chalukya dynastieën. Met name de latere
grotten tonen de grote dagen van artistieke activiteit te Ajanta. De
monniken werden ondersteund door schilders, beeldhouwers en
timmerlieden. De schilderingen illustreren de verschillende
gebeurtenissen uit het leven van prins Gautama Boeddha, de stichter
van het boeddhisme en zijn gebaseerd op de Jataka-vertellingen
(verhalen over de vorige levens van de Boeddha). Daarnaast zijn er
ook schilderingen te zien met Chinese, Griekse en Romeinse invloeden.
Enige schilderingen vertellen over het leven aan het hof en over het
burgerlijke leven uit die tijd, waarin ook de klederdracht van toen
duidelijk herkenbaar is
Er
zijn in totaal 29 grotten in Ajanta. De nummering van de grotten is
gegeven door archeologen en is niet bepaald door (vermeende)
chronologische volgorde van gereedkomen van de grotten.
Grot 1
(geheel rechts) wordt als een van de mooiste kloosters beschouwd. Het
is gemaakt het einde van de vijfde eeuw. In de grot vindt men twintig
zuilen die rondom een vierkante binnenplaats zijn geposteerd. In het
midden achterin de grot vindt men een Boeddhabeeld. Geheel rondom en
ook op het plafond zijn er schilderingen te vinden. Aan de linkerkant
van de ingang vindt men de Sibi Jataka, gevolgd door de Samkhapala
Jataka, dat verder gaat bij de linkermuur. Hierna volgt op de
linkermuur schilderingen uit de Mahajanaka Jataka. Op de rechter
achtermuur wordt het verhaal verteld uit de Champeya Jakata. Op het
plafond zijn decoratieve motieven geschilderd, die men ook terugvindt
in het werk van de plaatselijke textielindustrie.
Grot 2
volgt een gelijke structuur als te vinden is in grot 1, maar er zijn
meer beeldhouwwerken te vinden. Ook hier vindt men achterin het
klooster een beeld van Boeddha in een nis (schrijn). Op de muren zijn
vertellingen afgebeeld uit de Vidhurapandita Jataka.
Grotten
4 en 5 zijn kloosters die niet zijn voltooid. Grot 4 is het grootste
klooster in Ajanta.
Grot 6
bestaat uit 2 verdiepingen.
In
grot 10, uit het einde van de 1e eeuw n.C. en een van de eerste
grotten, zijn alleen de Jataka-verhalen uitgebeeld. Het zijn
Hinayana-thema’s. De schilderingen in de 1e vihara (tempel) te
Ajanta vertegenwoordigen een ietwat verschillende stijl. Ze bestaan
uit een aantal panelen met decoratieve motieven en vruchten en
bloemvormen.
Grot
17 heeft decoraties uit de Vessantara Jataka. Ook wordt er afgebeeld
Indra, hoofd van de goden, met zijn gevolg van hemelse muzikanten.
Op het
einde van de 7e eeuw begon het boeddhisme in India te vervallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten